Outback Australia

Mijn outbacktrip startte met het afscheid van Louis en erryn. Heerlijk twee weken bij hun uit mogen rusten en dat is ook erg fijn tussen al het reizen. Afgezet bij het hostel waar ik opgehaald werd, ontmoette ik de nieuwe groep. Negentien man maar liefst, wel erg groot... Maar goed, dan zaten er in ieder geval leuke mensen bij. Ik kwam al meteen met een Nederlands meisje fenne in contact, waar ik eigenlijk de rest van de week mee opgetrokken ben. We konden het erg goed vinden , samen met Björn en Anouk, twee andere Nederlanders. Duidelijk weer een Nederlandse clan dus. We hadden een eerste stop bij whisperers wall. Niete rg boeiend, maar wel geinig dat, wanneer je praatte aan de ene kant van de muur, je het aan de andere kant van de muur hoorde...Terwijl de muur heel lang was, maar door de buiging kon je elkaar verstaan. Hierna reden we door naar Clare valley (wijnproeven, yes). Helaas viel dit een beetje tegen en waren het niet echt lekkere wijnen.. We hadden wel een heerlijke lunch in de zon. Toen doorgereden naar quorn, waar we twee overnachtingen hadden. Onderweg nog een stop in melrose, waar we naar een uitzichtspunt gingen wat niet erg boeiend was, het leek nogal veel op plekken die ik al gezien had. En onderweg nog wat zandtornado's gezien. Dat was erg gaaf. Savonds kregen we kangoeroeschnitzel en was het tijd om weer naar bed te gaan.

Op woensdag hadden we de tweede overnachting in quorn, want we bleven in hetzelfde gebied. De outback is natuurlijk gewoon woestijn, dus we wisten dat het heet ging worden. Een paar hikes stonden op het programma, maar door de hitte zag ik er een beetje tegen op. Gelukkig vertrokken we vroeg (wat door een groep van 19 man wat later werd) richting flinders ranges (een national park). Eerst hadden we een stop bij een uitgestorven oud dorp, waar de eerste mensen gesetteld waren. Het was wel bijzonder dat dit midden in de middle of nowhere was. Er woonde nu al heel lang niemand meer, want dat was niet meer mogelijk na een overstroming of storm (storm lijkt mij aannemelijker, maar ik weet het niet meer;)). Van de wc werd nog wel gebruik gemaakt (het was gewoon een omheining) maar er lag kangoeroepoep in. Deze beesten gebruiken schijnbaar gewoon een wc. Hierna reden we door naar flinders ranges. Onderweg spotte ik mijn eerste emoes, deze renden gewoon over de weg heen! In flinders ranges mochten we kiezen tussen een hike door de bomen naar een mooi uitzichtpunt, of een hierin de volle zon naar een mooi uitzichtspunt. Natuurlijk koos ik voor de schaduwhike, want drie uur door de zon lopen zag ik niet zitten. Het was namelijk al aardig warm. De hike was erg mooi en eindelijk weer eens ruige natuur. Totaal anders dan nz en dingen in oz die ik tot nu toe gezien had, dus vond het wel weer fijn (deed me een beetje denken aan de parken in de us) het laatste stuk ging flink omhoog in de volle zon en ondanks dat fenne en ik het in 10 min deden waren we wel kapot. Je voelt zeker de zon branden. Het uitzicht was prachtig en gelukkig erg belonend. Na weer een fantastische lunch mochten we twee uurtjes daar bij het zwembad chillen. Dit was erg fijn. Hierna reden we door naar een andere hike. Het was inmiddels 42 graden, dus veel zin had ik hier ook niet in. Maar je bent er maar een keer en wilt toch wat zien.. Dus hup weer lekker lopen. Deze hike bracht ons bij een grot waar aboriginaltekeningen waren. Mijn eerste echte aboriginalervaring:) de tekeningen waren heel oud, dus dat was bijzonder, maar niet van. Hoogstaand niveau (zelfs kids uit groep 1 tekenen nog beter). Hierna reden we terug naar quorn, waar we na opfrissen, weer een heerlijk diner kregen. Ditmaal had ik kangoeroesate, jam jam. Buiten als toetje weer een lekkere cappuccino met Björn en Anouk gedronken. Hier kwamen we aan de praat met een local die kamelen had. Hij bleek voor de tour normaal kamelenritten te verzorgen, maar onze tourleider had al verteld dat door omstandigheden het nu een half jaar niet doorging. Na een tijdje gesproken te hebben vroeg hij of we de kamelen wouden zien. We vonden het wel een beetje spannend om zo met een local mee te gaan, maar we hadden Björn bij ons. Fenne opgehaald en dus maar mee gegaan. Wat een onverwachts gave ervaring zeg. Een hele hoop kamelen waar we tussen mochten lopen, aaien en ook nog babykamelen gezien. Vooral met zo een sterrenhemel in de dessert was het een hele gave ervaring. Hij had die ochtend 1200 km gereden om 5 nieuwe, wilde kamelen op te halen. Deze moet hij voor maart volgend jaar tam krijgen. Elke kameel krijgt een naam. Maar voor deze 5 had hij dat nog niet. Ik zei voor de grap dat hij een kameel wel Iris kon noemen (het waren allemaal mannen), dus toen mocht ik er een uit kiezen. Nu heet er dus een kameel Iris (het schijnt wel de meest moeilijke kameel te zijn;)).. Daarna netjes terug gebracht en nog een wijntje gedaan. Weer op tijd het bed in, want de volgende dag een lange reisdagen voor de boeg richting coober pedy.

Onderweg naar coober pedy hadden we een stop in woomaroo. de rijdagen zijn trouwens erg lang, want Australië is mega. woomaroo was een militairendorp, wat als testcentrum voor raketten gebruikt werd. het was er totaal uitgestorven en de paar raketmusea die ze daar hadden, waren niet zo exciting. wel leuk dat ze daar het grootste raketcentrum ter wereld hebben, kan ik dat ook weer van mijn 'been there, done that' lijst afstrepen;). hier hadden we weer een heerlijke lunch en daarna reden we door. nog een stop bij lake hart, een groot zoutmeer. erg bijzonder, helemaal wit door het zout en je kan er superver kijken. wel ontiegelijk heet, wat logisch is, anders kunnen de meren niet opdrogen. in de outback blijken echt heel veel vliegen te zijn en deze zijn irritant. waarschijnlijk Zijn ze op zoek naar vocht, dus die beesten willen in je oren, neus, ogen en mond kruipen, heel vies. Na een lange rit, kwamen we aan in coober pedy. Ik verwachtte een soort inrit onder de grond, waar dan ineens een stad was met grote winkelcentra.. een soort vegas idee.. niets was minder waar natuurlijk. het waren gewoon huizen boven de grond, of naja de deuren en de rest was onder de grond, oftewel in een grote berg. coober pedy staat bekend om opaalwinst en dat is dus ook het enige waar het dorp om draait. Weinig te doen, maar erg bijzonder om een keer te zien. Leuk feitje is dat zelfs de kerk ondergronds was. We sliepen zelf ook onder de grond, waar het dus lekker cool was. Zowel in winter en zomer is het er altijd rond de 25 graden, geen verwarming nodig. ideaal.. Savonds nog een rondje gelopen met fenne en de eerste aboriginals gezien. het is heel gek, maar vind ze toch een beetje eng. je kent hun cultuur toch niet en veel zijn verslaafd aan drank en/of drugs. het onvoorspelbare maakt dat ik me toch niet zo op mijn gemak voel bij hen in de buurt. Daarentegen is hun cultuur erg mooi en aangezien ze de langst levende cultuur op aarde zijn (al 70000 jaar)zullen ze toch wel iets goeds gedaan hebben.

In de morgen kregen we een rondleiding in het museum. Dit ging vooral over de opaalwinning, hoe mensen daar woonden, wat voor soorten opaal er was en de manier van mijngraven. Vond het best wel interessant. hierna mochten we zelf gaan noodelen (naar opaal graven),dus ik hoopte dat ik een mooie opaal zou vinden, waardoor ik erg rijk werd. het bleek dat we gewoon bij een stortbult van een mijngraving gedropt werden.. een beetje een domper dus. ik En fenne zagen het niet echt zitten om met blote handen in de grond te graven wetende dat we toch niets zouden vinden en aangezien het afvalbulten waren en mensen dat werk doen voor hun levensonderhoud, zullen ze vast niet zo stom zijn om opaal in die bulten te laten liggen. We hebben dus lekker genoten van andere mensen die wel lekker wouden graven. hierna gingen we naar een kangoeroecentrum voor aangereden kangoeroes. de schattigste kangoeroebaby ooit gezien en daarna door gereden naar marla. een dorp bestaande uit 15 man, dat kan ook alleen in de outback. hier hebben we de nacht onder de sterrenhemel geslapen, wat heel tof was! ook het southern cross gespot. een sterformatie die je alleen in het zuidelijk halfrond van de wereld kan zien (staat op de vlag van zowel nz als aus).

Helaas moesten we de volgnde dag om 6 uur op en hadden we de intocht in northern territory. Hier hadden we een wissel van chauffeur en de groep werd gesplitst. Gelukkig bleven Björn, Anouk, fenne en ik bij elkaar. De nieuwe groep bleek zelfs uit 24 mensen te bestaan en hoera Aziaten haha. Gelukkig waren het wel prima mensen. Vooral een Aziaat hield ons bezig.. Een man/vrouw Aziaat. Op de laatste dag kwamen we erachter dat het een vrouw was (vrouwenwc), maar toch blijf ik er van overtuigd dat het een man was, door het mannelijke uiterlijk. Nadat we een introductieronde hadden gehad, kregen we onze lunch. Vergeleken met de vorige groep bleek het maar een mager lunchje en veel tweeling voor 24 man. Helaas ging dit de komende drie dagen zo door en op een avond hadden fenne en ik, omdat we de laatste waren, zelfs alleen nog maar salade als avondeten (het was een bbq..) Dit viel dus erg tegen. Onze tourleider zei dat het lag aan het feit dat we een budgettour hadden, maar dat betekent niet dat we willen verhongeren! Dit maakte me vrij pissig, heb er per slot van rekening voor betaald en we waren afhankelijk van het eten van de trek. dit zorgde er voor dat ik de laatste drie dagen af en toe wel heb lopen balen. Gelukkig was de outback wel heel mooi en het weer eigenlijk perfect. Erg bewolkt, maar dat zorgde wel voor koelte (helaas daardoor wel de prachtige zonsondergang en opgang van ayers rock (uluru) en Kata djuta gemist, ondanks onze poging het toch te kunnen zien). Maar goed, na de groepwissel reden we naar Kings canyon. Echt een prachtig np. De mooiste hike gedaan in australie tot nu toe, prachtige rode kleuren! Ook de creekwalk gedaan, die onder in de canyon was. Helaas zat onze tourleider te zeiken dat we door moesten lopen, maar wij deden net of we dat niet hoorden. Haha lekker drie dagen op zijn zenuwen gewerkt, best gemeen eigenlijk.. Hierdoor bleek ook dat aan het eind van de tour de helft van onze oude groep, die bij ons zat, de hele tijd tegen het andere gedeelte van de groep over ons heeft lopen klagen. Het blijkt wel weer dat mensen het gewoon niet zo goed kunnen hebben als je gewoon zegt waar het op staat. Fen, ik, Björn en Anouk hadden geen zin in schijnheilig gedoe en het was gewoon jammer dat sommige dingen niet goed geregeld waren. Gelukkig konden we die avond door regen wel in een tent slapen en de volgende dag ook, dus dat zorgde voor een goed nachtrust, ondanks opstaan om half 5 sochtends.

Op zondag hebben we een hike gedaan om ayers rock heen. 10 km maar liefst, wat een groot ding zeg. Van veraf lijkt het een beetje op een slapende tijger. Ben heel blij dat ik dit gezien heb. Op veel plekken mocht je helaas geen foto's maken, omdat dit sensitieve sites zijn voor de aboriginals. Ook in het cultuurcentrum wat bekeken over de cultuur van aboriginals en over hun mening hoe alles ontstaan is. Het leek naar mijn idee een beetje op de verhalen van de Maori uit nieuw Zeeland.

De volgende morgen was een hike op het programma bij Kata djuta (the Olga's). Na een mislukte poging van zonsopkomst, door bewolking, gingen we dus lopen. Door slaap en voedseltekort besloten Björn, Anouk, fenne en ik maar een klein deel te lopen en hebben e de rest van de tijd lekker gezeten en genoten van de mooie rotsen. Hierna was het het einde van de trek en reden we naar Alice springs. Een rit van 5 uur. Feitje: de laatste drie dagen (Kings canyon, ayers rock, Alice springs) hebben we een afstand afgelegd die gelijk staat van twaalf keer heen en terug van Amsterdam naar eindhoven, erg veel dus!
Aangekomen in Alice springs, bleek dat dit ook een dode plaats was.. Inderdaad alle grote steden zijn aan de kust. Wat me vooral opviel was dat hier super veel aboriginals waren en dat is toch een beetje eng. Ze hebben de neiging om naar je te gaan schreeuwen voor geld en alcohol en dat is wel wat freaky. Aangekomen in mijn hostel, na afscheid van Björn en Anouk, bleek dat ik bij Magda (een Tsjechisch meisje) op de kamer zat. Zij was uit de vorige groep, en ik had wel leuk met haar gepraat, dus dat was erg gezellig. Met een Iers meisje uit mijn kamer ben ik even snel een hapje gaan eten, want fenne zat aan de andere kant van het dorp.. Was erg gezellig en op tijd naar bed, was namelijk kapot en wou graag de verloren slaap in halen.

De volgende morgen had ik afgesproken met fen, afscheid nemen, want zij vertrok naar Cairns. Helaas hadden we geen tijd meer voor de kameelrit, waar we de hele week naar uitgekeken hadden. in plaats daarvan gingen we maar iets anders doen. Magda ging ook mee en wat andere leuke mensen uit onze oude groep (Reid (Amerikaan), Alex (Zwitserse) en cahul (een Ier). We besloten naar het reptielcentrum te gaan. Waar we precies op tijd waren om een python vast te houden. Dat was zoooo gaaf, scheet wel een beetje in mijn broek, maar wel heel heel cool. Ook kregen we uitleg wat je moest doen als je een slang zag en in het geval dat je gebeten wordt. Altijd handig. Tante marjolien had mij verteld dat als je een slang ziet je heel veel lawaai moet maken, want door de trillingen schrikken ze en vluchten ze. Godzijdank ben ik geen slang tegen gekomen, want dan was ik nu dood geweest. trillingen maken, is namelijk het domst wat je kan doen. Slangen kunnen niet horen, dus ze komen juist af op trillingen en kunnen denken dat je een prooi bent. stilstaan is dan wat je moet doen, want dan merken ze je niet eens op. Hopelijk overleef ik deze week in australie dus nog. Hierna afscheid genomen van fenne, afscheid nemen went nooit kan ik je vertellen. Savonds gezellig uit eten met de leuke mensen van de groep en het was weer een geslaagde dag.

Vanochtend alles weer ingepakt en naar het vliegveld van alice springs vertrokken. Nu lekker in het vliegveld op weg naar een vertrouwde stad, sydney. Ik slaap heerlijk bij Heather en curtis, dus dat is erg fijn. Morgen zie ik marjolein hopelijk (vriendin uit Groningen) dus daar heb ik echt superveel zin in. Heel erg leuk om weer bij te gaan kletsen. Hoe deze laatste week er uit gaat zien weet ik nog niet. Misschien nog een paar daagjes naar Sarah in Melbourne of naar byron bay (want dit heb ik nog niet gezien). Ik wil in ieder geval geen week in Sydney hangen, want dat heb ik al gezien.. Nou ja luxeproblemen van een Backpacker he ;)
Heb in ieder geval super genoten van deze anderhalve week en ga ook nog genieten van mijn laatste weekje in oz! Daarna off to asia, spannend!

Hele dikke kus,
Iris